Η Ελλάδα χρειάζεται μία «εθνική επανάσταση»

Για να ανατραπεί η σημερινή πορεία παρακμής χρειάζεται μία Εθνική Επανάσταση στην Ελλάδα, η οποία θα κινηθεί σε 3 άξονες: στην δημιουργία μίας «ανταγωνιστικής κοινωνίας», στην «επιστροφή του πατριωτισμού» στην πολιτική και τον δημόσιο διάλογο και στην κοινωνική υπεράσπιση των «συντηρητικών αξιών». Τι σημαίνει αυτό στην πράξη;

Πρώτον, πρέπει να επανεύρουμε ένα «αξιακό πλαίσιο» που θα επιβραβεύει τον ανταγωνισμό, την πρωτιά, την επιτυχία, την ατομική επίδοση. Ο στόχος δεν πρέπει να είναι η «ισότητα», αλλά η «ιεραρχία» που απορρέει από την ατομική ικανότητα. Από την παιδεία έως την οικονομία, θα πρέπει οι Έλληνες να ανακαλύψουν ξανά τον ρόλο του ηγέτη και την αξία της προσωπικότητας. Θέλουμε μία Ελληνική κοινωνία που θα στηριχθεί σε ανθρώπους που παράγουν γνώση και επιχειρηματικότητα, ενάντια στη σημερινή πραγματικότητα που ανέχεται την διαφθορά και την ήσσονα προσπάθεια. Αυτό δεν αντιστρατεύεται την κοινωνική αλληλεγγύη, αλλά επανεισάγει την «κοινωνική διάκριση» ως πρότυπο σκέψεως, δράσεως και συμπεριφοράς.

Δεύτερον, την επιστροφή του πατριωτισμού στην άσκηση της πολιτικής. Η καθεστωτική Αριστερά έχει επιβάλλει τον ξεπερασμένο διεθνισμό της, ευνουχίζοντας τον γεωπολιτικό ρόλο του Ελληνισμού και μειώνοντας τις εθνικές αντιστάσεις. Έχουμε ξεχάσει ότι το έθνος-κράτος αποτελεί τον βασικό πυλώνα της διεθνούς πολιτικής, καθώς η Αριστερά έχει κατισχύσει με τα υπερεθνικά της ιδεολογήματα και τον φετιχισμό των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Το κράτος όμως αποτελεί την βούληση της εθνικής κοινωνίας και ο πατριωτισμός νοηματοδοτεί και προσδίδει ηθικό περιεχόμενο σε κάθε πολιτική.

Τρίτον, τον σεβασμό στις αξίες του «κοινωνικού συντηρητισμού»: από την παραδοσιακή οικογένεια και την Εκκλησία έως την βιοηθική.Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων (84%, Ευρωβαρόμετρο 2006) τάσσεται κατά του γάμου των ομοφυλοφίλων, σέβεται την προσφορά της Εκκλησίας στην αυτοσυνειδησία του Ελληνισμού και δεν αποδέχεται άκριτα την βιοτεχνολογία (βιοηθική), η οποία στο όνομα της «προόδου» προσπαθεί να υποκαταστήσει τον Θεό και την φύση. Ο «κοινωνικός συντηρητισμός» λοιπόν υπερασπίζεται συνεκτικά και συνολικά την κοινωνική αρμονία, ενώ η εθνοφοβική Αριστερά με την «κοινωνική μηχανική» της απεργάζεται την υπονόμευση όλων των θεμελιακών αξιών του δυτικού πολιτισμού.

Στην Ευρώπη τα κινήματα της ριζοσπαστικής Δεξιάς εκφράζουν μία μεγάλη κοινωνική δυναμική, συνδυάζοντας τον ριζοσπαστισμό με την λαϊκή αποδοχή. Το γεγονός ότι είναι ριζοσπαστικά έναντι του πολιτικού κατεστημένου δεν σημαίνει ότι είναι εξτρεμιστικά ή ότι βρίσκονται εκτός του «κοινοβουλευτικού τόξου». Αυτό είναι μία άθλια προπαγάνδα της Αριστεράς που αντιφάσκει με την κοινωνική πραγματικότητα. Το ποιος είναι δημοκράτης το αποφασίζει ο λαός με την ψήφο του, δεν έχουμε εξουσιοδοτήσει κανέναν αριστερό δημοσιογράφο ή πολιτικό για να το αποφασίσει στην θέση μας.

Πρέπει να ανατρέψουμε την ατζέντα της Αριστεράς στο δημόσιο διάλογο. Να επανατοποθετήσουμε τα πολιτικά διλήμματα. Να δώσουμε λύσεις στα μεσαία αστικά στρώματα που βιώνουν τις επιθέσεις του κράτους στο εισόδημα και την ιδιοκτησία τους, προκειμένου να χρηματοδοτούνται οι αριστερές συντεχνίες του δημοσίου τομέα και η σοσιαλιστική συνδικαλιστική αριστοκρατία της κρατικοδίαιτης ΓΣΕΕ.

Να συνδεθούμε με τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα, τα οποία υφίστανται πρώτα τις συνέπειες της λαθρομεταναστεύσεως στην εργασία, την κοινωνική πρόνοια και την κατοικία τους. Να δώσουμε φωνή στους διανοουμένους που δεν ανήκουν στην Αριστερά και θέλουν να μιλήσουν για τις εθνικές αξίες, χωρίς να λοιδορούνται από τους αριστερούς διανοουμένους που λυμαίνονται τα πανεπιστήμια και γεύονται τα αγαθά της σοσιαλίζουσας εξουσίας.

Μόνο η ριζοσπαστική Δεξιά μπορεί να θέσει σε κίνηση την Ελληνική κοινωνία, να καταγράψει τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες και να επαναφέρει τον πατριωτισμό στην ζωή μας. Και εδώ χρειάζεται να βρεθεί η σωστή πολιτική ατζέντα, τα σωστά πρόσωπα για να εκπροσωπήσουν αυτές τις ιδέες και θέσεις και το ανάλογο θάρρος, γιατί ο αγώνας αυτός θα περάσει μέσα από την σύγκρουση με την Αριστερά. Προσδεθείτε γιατί ξεκινάμε!